Real-time archiveren
Van tijd tot tijd doet iedereen het weleens: bekijken welke oude sms’jes en Whatsappjes verwijderd kunnen worden, net als de foto’s doorlopen en zonodig wissen.
Het is zelfs mogelijk de telefoon zo in te stellen dat sommige berichten na een bepaalde periode automatisch gewist worden. Prima, zo houd je overzicht en voorkom je teveel data op je telefoon.
Dat wordt natuurlijk anders als je de minister-president bent; dan zijn jouw berichten mogelijk van groot belang. In ieder geval moet er dan overlegd worden welke berichten bewaard moeten blijven. Er is immers zoiets als de Wet openbaarheid van bestuur (Wob), die iedereen het recht geeft informatie bij de overheid op te vragen.
Toch heeft Rutte jarenlang dagelijks sms’jes van zijn telefoon verwijderd, omdat hij te weinig ruimte had alle berichten op te slaan. Berichten die hij belangrijk vond stuurde hij door naar ambtenaren, de rest werd gewist.
De Volkskrant had in 2020 in het kader van de Wob, inzage gevraagd in de sms’jes van Rutte die te maken hadden met de Coronapandemie. De berichten die ze te zien kregen, bleken allemaal afkomstig van ambtenaren. In een rechtszaak die de krant deze week had aangespannen, kwam de ‘wis’praktijk van Rutte naar voren.
Volgens de landadvocaat deed de premier aan ‘real-time archivering’. Maar of dat volgens de regels van de Archiefwet gebeurde is op zijn minst twijfelachtig. Terwijl de overheid verplicht is belangrijke informatie te bewaren en toegankelijk te maken.
Rutte heeft woensdag gereageerd en aangegeven dat hij ‘nooit bewust’ belangrijke zaken heeft achtergehouden. Volgens hem heeft hij ‘conform de afspraken’ gewerkt en geen wet overtreden. Misschien hadden bewaarde berichten hem wel geholpen bij die zaken waar hij later geen ‘bewuste herinnering’ meer aan had?
‘Real-time archiveren’ of toch kiezen voor veilig en toegankelijk archiefbeheer?